In april 2013 was er een programma op de VPRO over veranderingen die op ons afkomen. Het liegt er niet om. Er is een fenomeen aan de hand, dat alles wat op dit moment schaars is, straks in overvloed aanwezig is. We zien deze trend in geld, vrije tijd (?) maar ook in energie en voedsel. Voedselproblemen en energie schaarste zijn binnen 20 jaar opgelost door technologische ontwikkelingen. Voor de geïnteresseerden is hieronder het programma te vinden.
Wat als het waar is?
Stel je maar eens voor dat de ontwikkelingen op het gebied van energie- en voedselvoorziening doorzetten en beide zaken in overvloed aanwezig zullen zijn? Wat als door middel van 3d printing voorwerpen nog nauwelijks vervoerd hoeven worden en iedereen kan ontwerpen, distribueren en produceren? Wat als mensen niet meer gaan voor rijkdom, macht en status, maar hun leven zinvol voor de maatschappij willen besteden? De impact hiervan op onze bestaande organisaties is voor mij onvoorstelbaar..... en toch zal ik er dan in mee moeten gaan. De grote vraag is of ik dat kan.
Flexibiliteit in denken
De vraag is of ik flexibel genoeg kan zijn in mijn denken om hierin mee te kunnen. Kan ik mij aanpassen aan de snelheid van verandering? Kan ik mij begeven in een wereld waarin je 's morgens niet weet wat er 's avonds is uitgevonden. Kan ik snel overschakelen naar andere methodes van werken, andere methodes van produceren, andere methodes van communiceren, andere methodes van samenwerken en organiseren etc etc en als ik er nog niet aan gewend ben, dan is het weer veranderd. Waar haal je dan nog je zekerheden vandaan?
Wat heb ik daarvoor nodig?
Ik moet me op mijn gemak voelen in een dergelijke wereld. Het vertrouwen hebben dat het goed komt met me. Ik moet voldoende zelfsturing en zelfvertrouwen hebben om met grote onzekerheden om te gaan. Ik moet in staat zijn mijn kijk op de wereld steeds aan te passen. Dat wordt de vaardigheid van de toekomst.
Ervaring
In zo'n wereld is ervaring in de vorm van gestolde wijsheden eerder een handicap dan een voordeel, afhankelijk van hoe je je ervaring gebruikt. We zullen elkaar hard nodig hebben hier juist van los te komen. Samenwerking is geen doel, maar een noodzakelijk middel.
Kritische grens
Tot en met de 20ste eeuw gingen de veranderingen niet zo snel dat binnen één generatie er echt aardverschuivingen plaatsvonden. De implementatietijd van een ontwikkeling duurde tientallen jaren van idee naar toepassing op grote schaal. Mensen werden niet echt gedwongen om mee te schakelen. En als je het dan toch niet bij kon benen, hadden we een fantastisch vangnet: de VUT. Dat wordt nu echt anders. Bedrijven zullen niet meer in staat zijn 10 jaar hetzelfde te doen. De mensen krijgen in de nabije toekomst te maken met meerdere transformaties in hun leven. Het vangnet is onbetaalbaar. We moeten mee.
Delphi Group
Voor ons betekent dit dat we een waardevolle bijdrage kunnen leveren. We kunnen mensen bewust maken van hun mindsets en basisovertuigingen en de effecten hiervan op hun flexibiliteit en functioneren. Dat is waar we goed in geworden zijn.... en ook dat zal sneller moeten....
